miércoles, 8 de mayo de 2019

AI VEN O MAIOOOOOOOOO

                                                                  


Ahi ven o maio

de frores cuberto

puxeronse a porta

cantandome os nenos

os puchos furados

pra min extendendo

pedironme crocas

dos meus castiñeiros
Pasai rapaciños

calados e credos

que o que é polo de hoxe

que darvos non teño

eu sonvos o probe:

o povo galego

pra min non hai maio,

pra min sempre é inverno.
Cando eu me atopare

de donos liberto

que o pan non mo quiten,

trabucos e prestemos

que, coma os do abade,

frorezan meus





No hay comentarios:

Publicar un comentario